bu blogu yazmayı bırakıyorum

çünkü blogspotun şirketinin çıkarlarına hizmet ediyor saaaadeceee .... bol engelli... şimdi de boşluk bırakmam engellenmiş; paragraf bırakmam.. ben de seni bırakırım blogspot. özgür olmadığım yerde durmam. sana da elveda.

goller

evet çok gol attın iki taraf da çok gol attı çünkü savunma yoktu belki sabaha kadar da gol olacaktı ---------- biraz daha ego biraz daha şiddet. ... savunma yoksa o maç olmaz saldırı olur ve geçici bir hazzı vardır. sonra da cezası gelir doğa anadan; yapılmayanı tamamlamayı sever doğa, kendi özel yöntemleriyle

şiir için sevmek

düşündüm de sanırım beni o güzel şiirleri yazmak için sevdin bakıyorum tonlarca yazmışsın sonra da şiir ödülleri almışsın... katkım büyük onlara, bence onlar benim ödüllerim.. şiiri yazacağına beni daha iyi anlamaya çalışsaydın; okuyucusunu bekleyen şiirler gibi kalıcı olmayacaktı aşkımız; dağlara okyanuslara kazınacaktı... o yüzden hiçbiri artık sahici gelmiyor. kendin için sevmişsin, sevme duygun için... merak etme, ben de seni, dinlediğim şarkıları daha derinden hissedebilmek için sevmiş olmalıyım zaten... _----------- -------------------------------- yoo, ben seni şiirler için sevmesdim... o şiirler ilacımdı. çünkü yazmasaydım içimdeki acı ya bir ur olup ya da kanser olup beni öldürecekti ya da tıkanıverecekti bir sabah nefesim... onlar kaçmaktı senin acından, fırlatıp atmaktı anlamlı bir şekilde... o yüzden her okuyana bir ilaç onlar, anlamasalar da onlarınkileri de sökeeer atar... evet sen de varsın tüm şiirlerimde bu sebeple; ancak seven yüreğim bakan gözüm hisseden anlayan ruhum olmasaydı; olmazdı bu satırlar ...

ruhu beklemek

evet o hikaye o meşhuuur hikaye: yürür beyaz adam ve yerliler uzun süre sonra yerli adam oturur ve dinlenelim der; "çünkü çok hızlı gittik, bekleyelim de ruhumuz bize yetişsin" biraz sakin ve huzurlu bir bekleyiş, sakin ve huzurlu bir bakış, sakin ve huzurlu bi beş dakika, durup hiçbir şey yapmadan; hiçbir şey yapmak değildir. ancak yalnız yapılsa da daha etkilidir... bir beşdakika, gerçek bir beş gündür bazen çünkü... başkasının huzuru mu? hayır; kendi huzurun, kendi rengin, kendi sesin. başkasının mantrasıyla başkasının dağlarına tırmanırsın ve zirvelerde gerçek mutluluğu yaşayamazsın, veya başkasının yöntemiyle dalarsan sonsuzluğa... kendi yöntemindir en etkilisi, gerçek bilgelik de o yoldadır. ...