özgur bakabilir misin

sana baktığımda bana bakarken
gördüm ki ayakkabılarımın markalarına da baktın,
giysilerimi inceledin, ve elimdeki telefonumun markasına ve arabamın markasına da baktın...
özgür düşünebilir misin,
hani diyelim uzaydan düşmüş olsan dünyaya da bana öyle bakıyormuş gibi olsan;
sadece estetik zevkinle değerlendirebilsen ayakkabılarımı da giysilerimi de
ve telefonumun markası da anlamsızlaşır ve hatta arabamın markasının bile anlamı kalmaz
daha da devam edeyim,
kullandığım sözcükler, terimler anlamını yitirir...
sadece hislerimi, niyetlerimi algılamaya başlardın o zaman...
deneyebilirsin özgür düşünmeyi.
erkek mı kadın mı çocuk mu genç mi yaşlı mı yetişkin mi olduğumdan da öteye gidebilirsin o zaman
ki geçici dünyasal estetik gözlükleri de dünyada öğrenilmiş kavramlar da olmaz gözlüklerin;
ruhu tanıyıp algılayınca ve hisleri,
cinsiyetin ve sosyo kültürel gerçekliklerin ötesine geçebilirsin...
yazılarımdaki şiirlerimdeki kelimelerin de ötesine geçebilirsin,
anlamda var olabilerek, niyette var olabilerek
yargılamadan ötede olan
sadece ortak anlamda buluşabilmek üzere...
özgür düşünebilir misin,
ırkın cinsiyetin kültürün ve benzeri dünyasal kategoilerin ötesine geçebilir misin
konuşma dilinin de ötesine...
insan olmanın bu olmadığını düşünüyorum;
zihninde oluşturulmuş ve sana dayatılmış kategori ve algı zincirlerinin ve dayatmalarının ötesine geçebilir misin
zaten onlara sahipsin, merak etme kaybetmezsin;
peki onlardan bir anlık vazgeçebilsen,
görüp duyup hissedip algılayabileceklerinin ne olduklarını merak etmiyor musun...
'insan' olmanın; bazı öğrenilmiş insani ortaklıkların ötesinde bir yerlerde olduğunu söylesem
acaba bi anlığına da olsa
özgür bakabilir misin