bu konuda ablam birkaç ay önce bir video izletti, o videoyu izledikten sonra da şu yorumu yaptım; çünkü bilinç altında hepimiz bir'iz, ve bir yaşamın tehlikede olması, kendi canımızı kurtarmaktan farksız... ya da belki de o anda araya Tanrı giriyor ve hayati tehlikedeki kişiye ya da onu kurtaracak kişi/kişilere bahşediyor kurtarma kudretini (ablamın bir arkadaşı da bu yorumu yapmış).
çünkü hepimiz ölümlü de olsak (fiziksel anlamda), ölümü tadacak da olsak ve ölüm belki de güzel de olsa, yaşamamız gerektiğine inanıyoruz ve yaşamları mümkün olduğunca korumamız gerektiğine inanıyoruz ve doğamız yaşamları korumamız gerektiği yönünde...
ölmek istemek ve yaşama son vermek istemek; doğamız dışında olabilir, o yüzden intihar riskli kişiler psikiyatrik müdahaleye alınıyor derhal. bu konuda karşıt görüşler de var ve ölmek herkesin hakkı gibi düşünceler... ama tıpta ve hukukta Türkiye'de de dünyanın çoğu yerinde de, insanları ölümden kurtarmak ve ölmelerine izin vermemek söz konusu, hatta ötenazi de çoğu yerde yasak - çok özel durumlarda izin veriliyor sanırım-.
işte ablam Pelinsu'nun bana izlettirdiği video'nun linki: (lovepeaceandharmony.org sitesindeki kendi blog sayfasındaki video'lardan aldım link'i): tıklayın: video (youtube'da sorununuz varsa izleyemezsiniz ne yazık ki...)
siz de düşünün bakalım, birbirini kıskanabilen incitebilen birbirine kızıp sövebilen insanlık, hayati risk söz konusu olduğunda nasıl da yaşam kurtarıcısı olabiliyor aynı zamanda, hatta bazen kendi hayatını bile riske atarak... ya da dedikleri gibi, çok kötü görünen insanlık doğası aslında iyi mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder